Hovhannes Voskeridjian, 6 Mayıs 1928'de Mısır'ın Kahire kentinde doğdu. Her ikisi de Soykırımdan kurtulan Garabed ve Aghavnie'nin üçüncü çocuğuydu. Ne yazık ki, Garabed genç yaşta öldü ve Aghavnie'yi 35 yaşında beş çocuğa bakmak için bıraktı. Babalarının ani ölümü hane içindeki bağları sağlamlaştırdı. Aile Hovhannes için her şey demekti. İki ağabeyi Hagop ve ikiz kardeşi Khacho'ya saygı duyuyor, küçük kız kardeşleri Madeleine ve Flora'ya hayrandı. Kilisede ve Ermeni cemaatinde aktiflerdi. Hovhannes ve kardeşleri müziğe yatkındı. Enstrüman çaldılar ve harika şarkı sesleri vardı. Beş kardeş gerçekten bir araya gelip kutlamayı seven bir şarkı söyleyen ve dans eden bir gruptu.

Hovhannes 8 yaşında sunakta hizmet etmeye başladı. Hovhannes, 84 yılı aşkın bir süre Ermeni Katolik Kilisesi'ne hizmet etti. Hovhannes, Kilise'nin yanı sıra sahneye de çok düşkündü. Tiyatroya olan saygısı küçük yaşlarda başladı. Sadece Kahire'de 40'tan fazla oyunda yer aldı. Oyunculuk kariyerine 1960'larda Beyrut, Lübnan'da devam etti. Vartanantz'da Vartan rolüne hazırlanırken Mezdn Diginuh rolünü oynayan Therese Djabrayan ile tanıştı.

Tiyatro sevgisi ile Therese sevgisi birleşip yeşerdi. Sonunda evleneceklerdi ve Amerika Birleşik Devletleri'nde birlikte hayatlarına başlayacaklardı. Kiliseye ve sahneye hizmet etmeyi ne kadar sevse de, karısı Therese'ye ve birlikte kurdukları hayata duyduğu aşkla kıyaslanamaz. Neredeyse 55 yıldır evliler ve kelimenin tam anlamıyla ortaktılar. En başından beri her gün birlikte yaşadılar ve çalıştılar. Hovhannes'in en kırılgan kumaşlardan en kötü lekeleri çıkarma becerisi nedeniyle birçok ödül kazandığı bir kuru temizleme işinin sahibi ve işletmecisiydiler. On yıldan fazla bir süre kuru temizleme işini bıraktılar ve Voskedar'ı kurdular. Bu süre zarfında önde gelen Ermeni yazar ve şairlerin yüzlerce kitabını dizdiler ve Therese'nin ilk kitabı “Armadner” ve ikinci kitabı Antoine de Saint-Exupery'nin Küçük Prens'inin ilk Batı Ermenice çevirisi olan “Armadner” ile sonuçlandı.

Hovhannes hayatının her gününde çok çalıştı. Henüz 10 yaşındayken babasını kaybeden çocuk, ailesinin geçimini sağlamak için tüm hayatını çalışarak geçirdi.

Therese Beylan'da (İskenderun) doğdu ve dolu dolu bir hayat yaşadı. Tüm Ermeni gazetelerinde üretken bir yazardı ve yukarıda bahsedildiği gibi iki kitap yayınladı. Արմատներ 1988'de ve ՓոքրիկԻշանը (Antoine de St. Exupery'nin Küçük Prens'inin ilk Batı Ermenice çevirisi, Küçük Prens) 2006'da. 24 Nisan 2023'te vefat etti. Ailesinin kalbi oydu; nazik, nazik, gururlu ve kendini adamış bir Ermeni ve sadık bir Katolik. Sevgisi ve inancı sınır tanımıyordu. Şimdi rahmetli kocası Hovhannes Voskeridjian ile yeniden bir araya geldi.

Hovhannes ve Therese'nin Armen (Patricia) ve Arpy (Asadur) adında iki çocukları ve Vahe, Aleni, Sareen, Nare ve Hovan adlarında beş torunları oldu. Bu dünyada hiçbir şey Hovhannes ve Therese'yi 5 torunundan daha fazla neşelendirmemiştir. Her birinin kalplerinde ayrı bir yeri vardı. Yeteneklerini teşvik ettiler ve onları kolayca hediye ettiler. Onları sık sık övdüler ve her zaman ebeveynlerini dinlemelerini ve onlara saygı duymalarını hatırlattılar.

Hovhannes ve Therese'yi tanımak onları sevmek demekti. Kiliselerine, toplumlarına ve ailelerine hizmet ettiler ve bunu saygı ve sevgiyle yaptılar. Hovhannes ve Therese çevrelerindeki herkese adanmıştı. Hastaları ilk ziyaret eden, başkalarına yardım teklif eden, hatta faturalarını ödemek için paraya ihtiyaç duyduklarında maddi yardımda bulunan ilk kişiler onlardı. Her ikisi de geri kalanımızın yolunu açan ve bize sadakat ve onurun gerçek anlamını öğreten bir neslin sonuncusuydu.